Tak jak zawsze w przypadku tej pary, pierwszy zza backstage'u wychodzi William Regal. Na hali nie brakuje fanów, a jak ich nie brakuje to również nie brakuje fali heel heatu w stronę owego pana.



Regal właśnie wyszedł zza czarnej kurtyny. Ubrany jest w kruczoczarny garnitur, a jego półdługie blond włosy, są starannie zaczesane do tyłu. Elegancki styl to u Brytyjczyków codzienność. Ich szczegółowe słownictwo oraz niebanalne maniery odzwierciedlane są także w strojach jakimi dysponują. Wsłuchując się w ogromną falę heel heatu spływającą prosto na jego osobę, przyłożył mikrofon do ust i zaczął zapowiadać swojego podopiecznego:

- Witajcie panie i panowie, chłopcy i dziewczęta. Jak zapewne wiecie nazywam się William Regal. Kiedy wychodzę zza backstage mam ku temu jakiś powód. W tej federacji jestem tylko po to, aby wyeliminować przebrzydłą rasę, pseudo "Amerykanów". <potężny heel heat> Na kopanie Wam dup jestem już za stary. Jednak nie martwi mnie to, ponieważ u swego boku mam kogoś na kim w każdej chwili mogę polegać. Kogoś kto nigdy nie opuścił i nie opuści mnie w potrzebie. Kogoś, kogo potrzebuje cały świat, a szczególnie potrzebujecie go Wy. To wybraniec i jedyny w swoim rodzaju, młodzian, który nie przeszedł obojętnie obok zniewagi jaka dotknęła jego i dziesiątki milionów Brytyjczyków. Nie przeszedł obojętnie obok "Amerykanów", którzy próbowali wyniszczyć naszą rasę. Chwała mu za to i oklaski. Już niedługo okaże się bohaterem milionów dusz żyjących na ziemiach Brytyjskich. Oto "The Chosen One" Drew McIntyre!...

[center]

Na hali rozbrzmiała muzyka zapowiedzianego człowieka. Heel heat, który na niego spadał tylko wzbudził w nim potwora. Ambicja nie dawała mu spokoju i czym prędzej chciał położyć kres działaniom wroga. Dzisiejszego wieczoru również udowodni swoją wartość. Dla "Amerykanów" będzie to kolejny już dzień żałoby i płaczu za kolejnym człowiekiem ich maści, zgładzonym przez wybrańca. Mina Szkota, wyrażała chęć dominacji i nadzwyczajną pewność siebie. Zapewne wewnątrz jego organizmu, właśnie takie emocje mu towarzyszyły. Za jego plecami, dumnie kroczył William Regal. Z założonymi rękami do tyłu uśmiechał się lekceważąco w stronę "Amerykańskiej" publiki. Wiedział bowiem, że już niedługo pewni siebie pseudo Amerykanie, zmienią się w proszące o litość dzieci. Kiedy Szkot był już obok schodów rozglądnął się po arenie. Swoją niechęć do rasy pseudo Amerykanów, wyraził poprzez opuszczenie swej głowy i powolne kiwanie nią. Gdy William obecny był już na apronie, McIntyre również wszedł na apron po schodach. Gdy obecny był już obok swego managera, Regal podniósł kolanem pierwszą i drugą linę tak, aby pokazać oddanie swemu uczniowi i chęć dalszej współpracy z nim. Po wejściu Szkota do ringu, za nim wszedł również William. Drew znajdował się w samym centrum kwadratowego pierścienia, więc Regal podszedł do niego i jak zawsze szepnął mu coś do ucha. Kiedy skończył swą krótką poradę w stronę ucznia, poklepał go po łopatce i wyszedł z ringu kierując się w stronę narożnika, o który opierał się już McIntyre wyczekując na swego dzisiejszego przeciwnika.



In the name of Scotland!

Dzisiejsi rywale wyglądali doprawdy groźnie. Nie przypuszczałem, że na początku mojej drogi na szczyt będzie mi dane zmierzyć się z tak utalentowanymi i doświadczonymi zawodnikami. Zazwyczaj to ja dominowałem w kwadratowym pierścieniu- do tego byłem przyzwyczajony. Tego wieczoru jednak próżno będzie szukać szybkiego zakończenia tej walki. Kiedy rozbrzmiał metaliczny dźwięk gongu, zastanowiłem się czy warto postawić na szaleńcze rozpoczęcie tego starcia. Widać moje nerwy wewnętrzne nie dawały mi zacząć planu przytoczonego przez Regala. Na przeciw mnie stał James Storm, natomiast obok mnie asystował Christopher Daniels, czyli ten mniej groźny pod względem warunków fizycznych. Orientując się o sytuacji w ringu, dostrzegłem, że oboje nie pałają do siebie uczuciem. Lekko cofnąłem się więc do narożnika- po co ingerować w walkę? Można to zrobić na końcu. Po krótkiej wymianie słów zmienili swoje zdania. Odwrócili się w mym kierunku, wiedziałem co może nastąpić. Dwa na jeden to zły scenariusz dla mnie. Obawiałem się moich przeciwników. Czekałem aż ruszą. Wykonałem krok do przodu ale wtedy oni również się zbliżyli. Szybko porzuciłem zamiar zwarcia i cofnąłem nogę, przegryzając przy tym wargę. W końcu nie wytrzymali. Ruszyli i naparli na mnie, wpychając moją osobę w narożnik. Moją lepiej dysponowaną nogą, czyli prawą wyprowadziłem potężny gut kick w brzuch Danielsa, natomiast Storm zainkasował potężny punch w czaszkę. Przeciwnicy byli zmuszeni ustąpić. Wykorzystując sytuację przy linach bez większych trudów wyrzuciłem Storma z ringu. W efekcie kopnięcia w brzuch, Chris delikatnie pochylił się łapiąc za żołądek. Nadarzyła się perfekcyjna okazja do wykonania akcji Hangman's Neckbreaker. Aby dodać siły do owego moves'a przy końcowej fazie z całym impetem zaciągnąłem głowę Danielsa. Złapałem wiatr w żagle, już nie obawiałem się rywali.... SCOTLAND!.

Serio? Daniels, kompletnie bez chęci do uczestniczenia w tym oraz jakimkolwiek innym starciu, zaraz po gongu podchodzi na środek ringu i zaprasza tam również swoich rywali. Jednak nie po to, by komuś przyłożyć, on chce się z nimi naradzić. "Okej, panowie, zrobimy to tak. Wy będziecie ze sobą walczyć, a ja za jakieś 5, może dam Wam nawet 10 minut, wybiorę którego z Was odliczę... Skoro już to ustaliliśmy to zaczynamy!" Chris klepie w plecy swoich rywali i daj znać, niczym zawodowy sędzia, by zaczynali, a samemu wycofując się do lin. Drew i Storm spoglądają po sobie, nie wierząc w to co usłyszeli. Po chwili kompletnej ciszy The Fallen Angel wzdycha teatralnie jakby chciał powiedzieć „wszystko trzeba im pokazać”, więc podchodzi do James’a, by objąć go po przyjacielsku i zaprowadzić go do Szkota. „Don’t be shy, James. This is very easy.” I po tych słowach soczysty Chop ląduje na niczego nie spodziewającej się klatce McIntyre’a. Wszyscy są zaskoczeni, a Daniels kręci głową zniesmaczony. „Ok it’s could be to fast, so I’ll show U this in slow motion.” I tym sposobem fani mogli ujrzeć „klatka po klatce” jak wygląda Chop, który w zwolnionym tempie ponownie ląduje na torsie Wybrańca. Wszyscy są cholernie zdziwieni, a Christopher pokazuje, że teraz kolej Kowboja, który kompletnie nie wie co robić. Bitch Slap dla Storma! „Wake up, James! Wake up!” – krzyczy Daniels do Storma, który łapie się za policzek. Zrezygnowany Chris kładzie łokieć na barku Drew, by móc się podeprzeć i mówi: „Spójrz na niego. Jakiś taki nieobecny jest…” Eye Poke dla Drew! Obaj przeciwnicy Łysego zwijają się z bólu, a on tylko rozkłada ręce w geście niewiniątka. „Czyli jednak muszę się trochę pobrudzić…” Mając idealnie ich ustawionych obok siebie, Daniels odbija się od lin i powala obu Double Clothesline’m.

Jako pierwszy wstaje Drew, który od razu wpada w łapska Daniels'a i otrzymuje Side Slam lądując na Stormie. "Make some love, guys. It's gonna magic..." Podśpiewując pod nosem, Chris dokłada Szkotowi Rolling Elbow Drop, po którym ten ucieka w bok odsłaniając Kowboja, dla którego Łysy także coś przygotował, a jest to  Projcetile Hurricanrana!