Chris po moich akcjach jak się spodziewałem podniósł się w ekspresowym tempie i zerwał się w moją stronę z chęcią zemsty oraz odzyskania kontroli w pojedynku. Przeczuwałem, że będzie chciał skosić mnie swoją ręką, więc w odpowiednim momencie zwinnie się pod nią schylam równocześnie zahaczając swoją górną kończyną o jego szyję. Sleeper Slam connecting! Bez wahania Masters się podniósł, ale musiał znów przywitać się z matą po Inverted Atomic Drop followed by Double Leg Drop To Abdomen. Combo powinno dać mi inicjatywę na dłuższy moment, więc spokojnie odpoczywam przy narożniku przed którym stoję, opierając się rękami o liny.

Chris po dłuższym czasie wyprostował się i zaczął odpoczywać na co nie chciałem mu pozwolić. Szybko podbiegłem do niego i zaserwowałem mu Jumping Cutter. Masters zderzył się z matą i przeturlał się do narożnika o który się oparł plecami, siadając. Bez wahania rozpędzam się w stronę tego corner'a i dodaje od siebie przepiękny Hardiac Arrest po którym mój rywal ma ślad moich podeszwy na torsie.

That's a very nice Hardiac Arrest you are going to perform... It would be a shame if someone... Rolled out of a corner... Widzę do czego szykuje się Hardy, więc gdy tylko ten oderwie stopy od ziemi szybko wytaczam się z narożnika, a on uderza o niego stopami. Dynamicznie wstaję na nogi, a Jeffa który właśnie wytacza się z narożnika kładę szybkim [SM]MasterBuster'em (Sitout Spinebuster)!

Rywal położony moim zagraniem markowym, może czas na... trochę bólu? Na środku ringu przewracam rywala na brzuch, zapinam mu Full Nelson, po czym jedną nogą dociskam plecy rywala, a drugą rozstawiam nieco szerzej, by zapobiec próbom rozhuśtania się i wywrócenia mnie, mówiąc krótko - zapinam [color=blue]MasterPain (Modified Colossal Clutch)[color]!

Skurwysyn, powiedziałem pod nosem, gdy poczułem ucisk na mych plecach oraz założony full nelson. Miałem od początku pomysł na wyjście z tej dźwigni, lecz najpierw standardowo zacząłem poruszać kończynami niczym oszalały, próbując chociaż minimalnie poluźnić uchwyt, mając więcej sił na następną część wydostania się z tego submissiona. Najpierw musiałem przerwać chwyt na moim karku czyli normalny full nelson, a później zadbać o to, żeby jego kolano nie wbijało mi się w kręgosłup. Trzeba wprowadzić w życie mój plan, który obmyśliłem przez tą chwilę. Próbując pięściami uderzyć w cokolwiek, czy w rękę lub w głowę. Co trzecie uderzenie powinno dosięgnąć celu, co chociaż minimalnie zamroczyło mego przeciwnika. Momentalnie chwyciłem dłońmi obie moje ręce i próbowałem złączyć swoje łokcie, co powinno zerwać chwyt mego rywala. Chris zauważając to skupił się tylko na utrzymaniu full nelson'a, wkładając w to całą swoją siłę. Niepostrzeżenie spróbował wyślizgnąć swoje plecy z pod jego kolana czego nie zauważył, ponieważ próbował tylko utrzymać chwyt na moich rękach oraz karku. To był jego błąd, co może go kosztować wygraną. Nagle dałem sobie ponownie zapiąć jedną część z tego submission'a i gwałtownie przerzuciłem go nad sobą. Obaj podnieśliśmy się naraz, lecz byłem szybszy i pierwszy wykonałem akcje o nazwie Roundhouse Kick po którym stał zamroczony. Gut kick wyprowadzony i umiejscowiłem sobie jego głowę pod pachą. Twist Of Hate connecting!

I'm Back! Powróciłem do gry i dostałem szansę, żeby się zrehabilitować i pokazać dlaczego zostałem pretendentem do pasa. Leżąc na brzuchu, próbowałem w sobie stłumić, który wyrządził mi Masters, a dokładnie jego submission. Cały kręgosłup oraz kark paliły, więc ciężko było mi wstać. Chris przykleił się do maty, ale również zbierał się do podniesienia, więc musiałem się sprężyć. Klęcząc na kolanie rozciągnąłem się i wygiąłem kręgosłup do tyłu, sprawdzając czy jestem w stanie na dalszą batalię. Podniosłem wzrok i przyglądałem się Masters'owi, który stał na zgiętych nogach, próbując zaskoczyć mnie. Zacisnąłem pięści oraz zęby i wyprostowałem się, będąc przygotowany na atak, którego się spodziewałem. Intuicja mnie nie zmyliła i Chris rozpędził się w moją stronę z chęcią powalenia mnie. W odpowiednim momencie schyliłem się pod jego ręką, która trafiła w nicość. Widać było, że jest pewny siebie i myślał, że w pojedynkę poradzi sobie ze mną bez większych problemów. Gwałtownie odwrócił się na pięcie po to tylko, żeby jego twarz spotkała się z moim barkiem. Stunner powalił go na kolana, ale momentalnie stanął na nogach. Rozpędzony wbiegłem na najwyższy punkt narożnika i odbiłem się od niego. Masters zderzył się z moim ciałem tym samym aplikując Whispers In The Wind po którym zwinnie się podniosłem i odpoczywałem niedaleko corner'a.

Masters na zabiegi Hardego odpowiada w stylu iście przypominającym Samoę Joe'a. Po prostu odsuwam się, a Jeff zamiast Szeptów w Wietrze ma czołowe zderzenie z matą. Podnosi się... tylko po to by zostać trzy razy z z rzędu wysłanym na spotkanie z matą. [SM]MasterPlex (Triple German Suplex) wykonane!

Podsumujmy to zamieszanie:
Masters uchylił się od "wiaterku" i zaraz wyprowadził kontratak w postaci MasterPlexa.
Odszedł na moment po wszystkim od Jeffa, by wejść w interakcję z publiką.
Tymczasem Jeff, nie wiadomo jakim dziwnym trafem, odzyskał siły szybciej, niż to przewidywała fabryka.
Podnosi się i na niczego nie spodziewającym się Mastersie, który dopiero co się odwrócił, wykonuje Twist Of Hate. Masters zamroczony!
Jeff kieruje się do narożnika chwiejnym krokiem. Wspina się nań i... już prawie... już za momencik... czyżby to miał być The Swanton?
Tak! To ma być to, ale w porę Masters odczołguje się i Jeff zauważa, że jego akcja nie ma większego sensu. Schodzi więc z Corner'u i kontynuuje swój atak ale już nie z powietrza.

(innymi słowy, Finisher nieudany, ale to Jeff ma Inicjatywę)