Wchodzę, pis joł.

Kolejna walka - tym razem na Onslaught - daje mi szansę na zniszczenie tego pyszałka raz jeszcze. Najwidoczniej walka na Destination to dla niego za mało i znów chce dostać nauczkę swojego życia. Spojrzałem się w jego oczy, a on w moje. Chyba czytamy sobie w myślach, bo gdy tylko zabrzmiał gong, ruszyliśmy do siebie i na środku prezentujemy pokaz siły - klincz. Niestety, dzisiejszy przeciwnik jest trochę silniejszy, jednak niweluję to dwoma mocnymi kolankami w brzuch. Dzięki nim przepycham Kapitana to narożnika, a tam zaczynam go bezlitośnie punchować. Sędzia dolicza do trzech - wtedy puszczam Charyzmę, a ten pada na matę. Uśmiecham się złowieszczo - tak jak myślałem, szykuje się powtórka z rozrywki. Nie tracę czasu - kilka stompów na potylicę Christiana jeszcze bardziej go osłabiły, co pozwala mi go podnieść i z powrotem powalić Scoop Slamem. Publika najwidoczniej jest podzielona - jedni się cieszą i klaszczą, drudzy buczą. No cóż, widać kilku zostało, co to lubią tego, jak go na początku nazwałem, pyszałka. To mnie tylko nakręca - podnoszę go, po czym Irish Whip na narożnik w ten sposób, by był do mnie plecami. Łapię go za głowę, po czym mocno uderzam nią w narożnik, Blondas zatacza się i pada, po raz kolejny, jakiż on słaby, na matę. Trzeba coś jeszcze wykonać, żeby go osłabić. Także ja muszę zachować siły na później, szaleć nie mogę. Przeciągam go zdecydowanie na środek ringu, pomagam mu wstać i kilka punchów na brodę. Widzę, że mój rywal chce upaść, nie pozwalam na to. Chociaż... Mój Frankensteiner z miejsca mu pomógł. Po tej akcji idę do narożnika odpocząć, czerpiąc energię z oklasków i buczenia.

------------------------------------------------------

271 słów.

Przeciągam go na środek ringu i przypinam Tap Your Tears.

----
Brak weny. :c

3 szanse..