Nagle czuję na plecach oddech Alberto, więc odwracam się do niego... w ostatnie chwili uchylam się przed ciosem, a teraz łapie go za rękę, posyłam na liny od których ten się odbija i wpada wprost pod Hurricanran'e, która wyrzuca Arystokratę z ringu. Mam przynajmniej pewność, że nie będzie mi póki co przeszkadzał, ale od wygranej dzieli mnie jeszcze... jeszcze dużo czasu. Jednak nie chcę wyczekiwać błędu rywala, a nim sam go popełnić, więc podchodzę do wstającego rywala i przygotowuje go pod Sitout inverted suplex slam, aby po chwili wykonać tą akcję!

Gdy jestem już pozycji mniej więcej klęczącej(jak sam matias napisał: więc podchodzę do wstającego rywala) i Kanadyjczyk chce pomóc mi wstać i chwyta mnie za głowę, wtedy wyprowadzam potężny punch w okolice splotu słonecznego(wiadomo jak może się skończyć trafne uderzenie w to miejsce) po którym Christian łapie się za brzuch i robi kilka kroków wstecz. Wtedy szybko wstaję na równe nogi i mamy... Codebreaker Out of Nowhere!!![um.counter strike]

Literówka wychwycona

Poprawiłem już po zaliczeniu posta, więc nie denerwować się że edytowane ;p

Ostatnio edytowany przez Ifu (2012-12-15 14:56:04)

Codebreaker!! Od Chrisa!! Lecz gdy ten chce pinować gaśnie światło i gdy się zapala zaskoczony Chris otrzymuje Speara od Christiana!!

1... 2... 3. Kick out!! Obaj powoli się podnosicie potwornie zmęczeni! Kto ładniej ostatnie kto ładniej!!!

Ostatnio edytowany przez Rafi (2012-12-15 13:42:48)

Ała! Co to było?! – to pierwsza myśl jaka do mnie dotarła. W jednej chwili wykonuje Codebreaker a już kilka sekund później gaśnie światło i inkasuję spear? Nie mam pojęcia jak to się stało, lecz wiem że nie jest to normalne… Muszę to jak najszybciej puścić w niepamięć i skupić się na dalszej walce, lecz ten cholerny ból w żebrach po „włóczni” nie daje mi o tym zapomnieć. Po chwili unoszę swoje obolałe ciało i staję twarzą w twarz z Christianem. Obaj zdajemy sobie sprawę że są to ostatnie minuty tego starcia. Alberto wciąż leży poza obrębami kwadratowego pierścienia, toteż kto wyjdzie zwycięsko z tej batalii rozstrzygnie się pomiędzy naszą dwójką.
Sekundy mijają, a my wciąż bez ruchu stoimy naprzeciw siebie, próbując zdominować rywala wzrokiem.
Spoglądam Christianowi prosto w oczy, i nie widzę w nich ani krzty woli walki, nie ma w nich tego ognia  który pokazywałby jego determinację i chęć zwycięstwa… Widzę w nich za to strach… Strach przed tym co nieuniknione -  Przed klęską na oczach tych dziesiątek tysięcy ludzi którzy przyszli tu by wspierać swojego pupila. Ten strach paraliżuje go od wewnątrz i nie pozwala wykonać choćby najmniejszego ruchu… Pomogę mu więc w tym.
Uśmiecham się ignorancko, po czym spluwam mu w twarz! Christian zagotował się i już chce wyprowadzić jakiś cios, jednak uprzedzam go i wychodzę z serią prawych prostych. Nie zwalniam i bez chwili zawahania  chwytając go za dłoń posyłam irish chipem na liny. Kanadyjczyk odbija się od nich, a powracając inkasuje Tilt-a-whirl backbreaker już po raz drugi!
Kątem oka spoglądam na Del Rio, który już powoli podnosi się. Mimo to szybko rzucam się do pinu na Captainie Charismie. Sędzie liczy 1.. 2…  Do ringu wślizguje się arystokrata który przerywa liczenie!
Po chwili wszyscy trzej wstajemy z maty ringowej i przyglądając się sobie czekamy na odpowiedni moment by zaatakować... Dostrzegam w nich zgodność, chcą we dwóch zaatakować mnie i odsunąć od zwycięstwa. Pora więc na strategiczny odwrót. Zwinnie wyślizguję się z ringu pod dolną liną, jednak obaj ruszają za mną w pościg, i by odciąć mnie od drogi ucieczki zagradzają mi drogę z przeciwległych stron. Jedyną drogą ucieczki jest ponowne wejście do ringu. Więc tak właśnie robię. Jednak ci dalej nie odpuszczają i robią to samo co ja.
Pierwszy na Apronie pojawił się Alberto i od razu zainkasował Dropkick! Latynos ponownie na łopatkach grzeje materace rozłożone poza ringiem. Jednak za moimi plecami pojawił się The Livewire próbujący powalić mnie clotheslinem, lecz w porę zdążyłem się uchylić i Christian zalicza „pusty przelot”. Kanadyjczyk po chybionym ataku odwraca się w moją stronę i inkasuje Codebreaker!
To jest już definitywny koniec tej walki. Niezwłocznie pinuję Christiana. Sędzia rozpoczyna liczenie:
1...
2...
?



___________________________________
Przypominam że to ja wygrałem pierwsze KŁ
A, no i oceniać jakość a nie długość...

Vampiro zirytowany porażką Christian'a natychmiast wślizguje się do ringu i biegnie w stronę Jericho, który świętuje wygraną. Ten jednak w ostatniej chwili opuszcza kwadratowy pierścień, a Vampiro od razu prosi o mikrofon, który już po kilku sekundach znajduje się w jego rękach. Podchodzi jeszcze do Christian'a i pomaga mu wstać, po czym zaczyna mówić.

Vampiro: Nie, to nie tak miało być. Mieliśmy... Christian miał wygrać tą walkę... jednak najważniejsze jest to, że nasz cel został osiągnięty... ból.. strach.. wszystko tutaj było..

Nagle Christian pokazuje, że chce przemawiać, więc Vampiro oddaje mu mikrofon.

Christian: Każde moje pojawienie się w ringu nie będzie już takie jak kiedyś Peep'si. Ból i strach.. te dwa słowa będą towarzyszyły każdej osobie, która postanowi stanąć na przeciwko nas.. koniec ukrywania się. Wszystko, co miało miejsce podczas ostatniego roku pokazało, że w tym biznesie nie wolno odpuszczać i stawać z boku. Trzeba być wilkiem.. wilkiem, który atakuje z zaskoczenie nawet najsłabsze ofiary..

Vampiro wyślizguje się z ringu i biegnie za Alberto, który powoli opuszcza arenę. Zatrzymuje go i nawraca w stronę ringu do którego go wrzuca, po czym przejmuje mikrofon od Christian'a i sam zaczyna przemawiać.

Vampiro: To co dzisiaj zobaczycie jest niczym... w jego oczach widać strach, a nawet * zaczyna charakterystycznie ruszać dłonią* czuć... czuć także przerażenie innych.. znajdujących się w swoich szatniach..

Odkłada mikrofon, a Christian "oddaje" mu Alberto, na którym zostaje wykonane Vampiro Spike! Esencja Doskonałości jednak nie może w spokoju "rozkoszować" się bólem, ponieważ jeszcze raz jest zmuszony do powstania z maty, tym razem to Christian atakuje... mamy Killswitch! Del Rio pada jakby martwy na macie. Christian podchodzi do lin i mówi, że chce mikrofon ten zostaje mu dany. Panowie patrzą na siebie, po czym obydwaj ruszają w stronę narożników, na które wchodzą z mikrofonami.

Vampiro & Christian: To dopiero początek!

Fani znajdujący się na trybunach są zaskoczeni tą sytuacją, tak jak i wszyscy. Kamera jeszcze raz pokazuje mężczyzn stojących na narożnikach... obraz znika.