Mamy pokazany filmik pokazujący zawodników TWF, a wraz z nim leci theme ExI Skillet – Awake and Alive. Po chwili jesteśmy już w hali, która znajduje się w Miami, na której odbędzie się dzisiejsze ExI. Wybuchają fajerwerki, nadal gra theme, a kamera lata w okół fanów, którzy skandują na zmianę „ECW” i „TNA”. Kamera przenosi nas do stołu komentatorskiego gdzie Paul Heyman siłuje się z krawatem, a Dusty Rhodes szturcha go ramieniem.

DR: W ten chłodny czwartkowy wieczór na gali Extreme Impact witają się z państwem… Paul uspokój się w końcu!
PH: Nienawidzę tych cholernych krawatów! No dobra to jeszcze raz wypowiedz tą swoją formułkę, którą tak pilnie się uczyłeś cały weekend.
DR: Ja przynajmniej przykładam się do swojej pracy. Dobra wróćmy do gali. Tak, więc witają się z państwem…
PH: Synonim słowa Extreme, Paul Heyman
DR: I poważnie ukarany, Dusty Rhodes.
PH: O jakiej karze mówisz? O tym, że twój syn woli pracować gdzie indziej niż Ty czy..
DR: Mówię o twoim towarzystwie, ale to nie ważne. Jest to pierwsze wydanie gali, a my już się kłócimy.
PH: Takie życie, nie każdemu dogodzisz.
DR: No też prawda. Zaraz nasi fani poznają właściciela federacji, co o nim powiesz?
PH: Powiem tylko tyle, że to zasrany dupek, który nigdy nie dostał porządnego wpier…
DR: O właśnie wychodzi!

Rozlega się po raz drugi theme ExI, a na rampę wychodzi młody mężczyzna ubrany w garnitur. Po chwili podnosi mikrofon do ust i zaczyna mówić:

Witajcie fani TWF! Chciałem się tylko z wami przywitać, a do tego przedstawić. Nazywam się Arato Brix, może pamiętacie mnie z takich federacji jak NWE czy HRE. Niestety w młodym wieku dopadła mnie bardzo poważna kontuzja i musiałem zakończyć występy, ale wrestling to moje życie i nie mam zamiaru się poddawać. Dzięki zdobytym pieniądzom i pomocy paru osób możemy się dziś spotykać w tej pięknej hali. Na pewno znacie tych panów przy stole. Jeden z nich to legenda wrestlingu, która pokazała co tak naprawdę oznacza słowo „Hardcore”, a drugi to legenda wrestlingu, która na swoim palcu nosi pierścień HoF, więc nikt lepszy nie mógł za nim zasiąść. Mam nadzieje, że będziecie się dobrze bawić, a każda walka spełni wasze oczekiwania. Od teraz co tydzień będziemy spotykać się w tym miejscu o tej samej porze.

Arato podnosi rękę do góry, a fani nagradzają go sporym Cheerem. Po chwili wraca z powrotem na Backstage.

DR: Cieszę się, że Ci przerwałem, bo przecież…
PH: Możesz w końcu zamknąć mordę?! To nie jest jakieś pieprzone WWE, w którym 3 osób oglądających gale to dzieciaki mające mniej niż 12 lat! ExI ma przedział wiekowy od 16 w górę, więc nie pieprz mi tu o kulturze, bo ludzie chcą oglądać prawdziwy wrestling, a nie kolesia na sterydach, który pokonuje trzech rywali nie pocąc się przy tym, a do tego potrafi tylko 5 ciosów!
DR: No masz racje, ale…
PH: Żadne „ale”! Nie mamy już czasu na twoje gadanie, bo już zaczyna się pierwsza walka.

Normal Match
Alberto Del Rio vs Mike Knox

końcówka walk
Mike łapię swojego rywala i od razu wykonuje Irish Whip na liny, ale Alberto kontruje to na Running Cross Body! Jednak nie! Knox łapię go i widzimy Scoop Slam. Del Rio zwija się z bólu, ale jego przeciwnik nie czeka i już wykonuje Double Leg Drop. Outlaw próbuje pinu, lecz sędzia dolicza tylko do dwóch. Mike ze złością uderza rękoma o ziemie i zaczyna kłócić się z arbitrem, co wykorzystuje Meksykanin, który wykonuje School Boy’a! 1…2… Kick Out! Knox nie wie co się dzieje, ale jego rywal nie czeka i już mamy Enzuigiri w jego wykonaniu. Outlaw mimo poprzedniego ataku szybko się podnosi, lecz pomaga mu w tym jego przeciwnik, który już wykonuje mu Bridging German Suplex, jednak sędzia znów doliczył tylko do dwóch. Alberto także kłóci się z sędzią, ale on szybko opanowuje się i gsy tylko jego rywal wstaje wykonuje Superkick! Jednak nie! Mike złapał go za nogę i mamy Clothesline From Hell. Knox ustawia się narożniku, a po chwili mamy próbę Yakuza Kicku, lecz Del Rio unika Big Boota, po czym znów próbuje wykonać German Suplex, jednak tym raz Outlaw uwalnia się spod chwytu jednym łokciem, by po chwili moglibyśmy ujrzeć STO na kolano! Mike nie czeka i już podnosi swojego przeciwnika i wykonuje Swinging Reverse STO, które nazwał Fort Knox! Knox spokojnie pinuje. 1…2…3! Zwycięzca patrzy z pogardą na rywala, po czym przy swoim themie schodzi z ringu.

DR: Całkiem niezłe widowisko jak na początek. Co o tym sądzisz Paul?
PH: Mogło być lepiej, ale czego można się spodziewać po takich kolesiach, którzy za wiele nie potrafią.
DR: Obaj w tej walce pokazali są siłę, ale musisz pamiętać, że Alberto kończy swoje walki najczęściej po Rolling Cross Armbar, a Mike’a można nazwać mistrzem Running Cross Body.
PH: Kogo to obchodzi co oni potrafią?! Jeżeli tego nie pokazują to jak mamy ich traktować na poważnie. Kurt Angle raz wykonał Moonsault i wszyscy się tym podniecają, a inni zawodnicy gdy to robią w co drugiej walce to normalni ludzie? Tu chodzi o wyszkolenie, ale mniejsza z tym. Taka osoba jak Ty tego nie zrozumie. Popularność to nie wszystko.
DR: I mówi to ktoś czyja federacja upadła, bo nie miała pieniędzy.
PH: ….
DR: Tak myślałem, więc teraz przejdźmy na zaplecze i uroczej Marii, która ma nam coś ważnego do przekazania.

Maria z mikrofonem uśmiecha się i już zaczyna mówić.

MK: Witajcie. Dziś moim pierwszym goście będzie na moje nieszczęście, Dolph Ziggler!

Dolph drapie się po brodzie, po czym opiera się ręką o ścianę. Napina lewy biceps i „pyszałkowato” uśmiecha się do Marii.

DZ: Cześć mała. To nie może być przypadek, że znów pracujemy w tej samej federacji, a Ty nadal pięknie wyglądasz.
MK: Wiesz Dolph, po pierwsze to mała jest twoja faja, a reszta z pewnością już kiedyś słyszałeś. Po drugie ja jestem tu, bo odeszłam z WWE, a Ciebie wywali na zbity pysk, po tym jak zacząłeś zarywać do córki Triple H’a.
DZ: Nie moja wina, że coś między nami iskrzyło. Była nawet całkiem niezła.
MK: Dolph opanuj się! Ona, przecież ma tylko 13 lat! Coś takiego nazywa się pedofilią, ale na twoje szczęście wywali Cię za nim coś się stało poważniejszego.
DZ: No masz racje… Zaraz, czemu tak bardzo Ci na moim farcie zależy?
MK: Yyyy…. Ja tu jestem reporterką tak? Więc ja tu zadaje pytania.
DZ: No dobra niech będzie.
MK: Wróćmy do wywiadu..
DZ: Który nawet się nie zaczął.
MK: Możesz się zamknąć!? Jak się czujesz przed walką z Austinem Ariesem?
DZ: Czuje, że jestem w świetnej formie. Udowodniłem to wczoraj w nocy pewnej blond… to znaczy miałem wczoraj sparing i bardzo dobrze mi poszło.
MK: Ta jasne, wszyscy Ci wierzą, dobra to nie moja sprawa. Jaką masz taktykę na tą walkę czy po prostu będziesz atakował bez namysłu jak to robiłeś w WWE?
DZ: No miałem zamiar…
MK: Tak jak myślałam. Dziękuje za wywiad.

Maria odchodzi, a zdezorientowany Dolph nie wie co robić, lecz po chwili już za nią biegnie.

DR: Jak widać Dolph nie zmienił się od czasów WWE. Mnie ciekawi jak to możliwe, że nie wiedział ile tak naprawdę lat ma córka Triple H’a, a Ciebie Paul to nie intryguje?
PH: Szczerze? To mam to w dupie. Jest to zawodnik, który musiał chodzić z Vicky Guerrero, by zdobyć pas IC. Dla mnie to jest co najmniej chore. To samo robił Edge, ale on miał przynajmniej wyższe priorytety jak pas WHC.
DR: Może masz racje, ale nie zapominajmy, że Dolph potrafi walczyć i nie raz to udowodnił w walce z…
PH: Jakimiś kolesiami, których ściągali z ulicy bez wcześniejszego doświadczenia? To nazywasz pokazaniem, że się potrafi walczyć? Zaraz zobaczysz co to oznacza wygrać, gdy naprzeciw siebie stanie czterech wrestlerów. Rzadko kiedy to mówię, ale oni mogą stworzyć całkiem niezłą walkę.
DR: Chociaż w tym się z tobą zgodzę, ale nie czas na gadanie, bo właśnie wchodzi pierwszy zawodnik.

Fatal 4 Way Match
Suicide vs Kazarian vs Christopher Daniels vs Kaval

końcówka walki
Suicide i Kazarian połączyli siły i teraz pastwią się nad Daniels’em. Okazuje się, że wcześniej to Kaval padł ofiarą ataku, ale nie dwóch, lecz aż trzech rywali! Po eliminacji Low Ki, The Dark Savior i Kaz odwrócili się od Christopher’a, który chciał spinować zdemolowanego przeciwnika. The Future wykonuje Fisherman Suplex, a jego kompan zaraz po tym dokłada od siebie Rolling Moonsault! Suicide przygotowuje się do jakieś poważniejszej akcji na Angle’u, ale przeszkadza mu w tym Kazarian, który nagle wykonuje mu Future Shock DDT! Kaz próbuje od razu pinu na swoim pomocniku, ale przerywa mu w tym Senshi, który wykonuje mu Knee Drop w tył głowy. The Future podnosi się, lecz już od razu otrzymuje serie Stiff Kick’ów, ale Kaval nie może przejść do pinu, bo już podniósł się Daniels, który wraz z nim zaczyna atakować The Dark Savior’a, który nie może się teraz bronić. Christopher wykonuje STO, a Low Ki po chwili dobija zamaskowanego przy pomocy Powerdrive Elbow’u. Angel idzie w kierunku narożnika, ale zatrzymuje go Senshi, który wykonuje mu potężnego Kawada Kick’a! Jednak nie! Zatrzymuje go Kazarian, który pokazuje nam jak wygląda German Suplex. Po tym Kaz i Daniels patrzą sobie złowrogo w oczy, lecz po chwili The Future wynosi Kavala pod Powerbomb, a Christopher wykonuje wraz z nim Neckbreaker! Piękna akcja, ale panowie nie cieszą się nią, bo Suicide łapię wstającego Kazariana za głowę pod Quick Kill, a Angel otrzymuje przy tym Running Front Dropkick! Daniels wypada z ringu, a Kaz jest znokautowany. The Dark Savior przez chwile zastanawia się, po czym wynosi Kavala pod Powerbomb, lecz on wykonuje Dead On Arrival! Od razu po tym mamy pin! 1…2…3! Zwycięzcą wchodzi na narożnik gdzie tauntuje, a na ring z mikrofonem wchodzi Stacy Keibler.

SK: Gratuluje Suicide! Jako, że nasz GM jest obecnie zajęty mam Ci przekazać, że na najbliższym PPV zmierzysz się z dwoma rywalami o pas Total Cruiserweight Championship! Stypulacja jest Ci dobrze znana. Tak, będzie to Triple Threat… LADDER Match!

Stacy schodzi z ringu, a po chwili robi to samo Suicide, tyle że przy swoim themie i udaje się na backstage.

DR: Nie wiem co powiedzieć. Ta walka to najlepsza jaką do tej pory widzieliśmy.
PH: [Miły człowieku], to dopiero druga walka wieczoru pierwszej walki, więc nie ma się czym podniecać. Do tego pierwsza walka była do bani co już powiedziałem, więc każdy mógłby ją przebić.
DR: Niech Ci będzie, ale musisz przyznać, że zawodnicy się spisali na medal, a każdy z nich miał przez jakiś czas.
PH: No może, ale i tak to nie usprawiedliwia Danielsa, że pozwolił się tak podejść Suicide’owi, to samo można powiedzieć o Kazarianie.
DR: Może, ale mniejsza z tym. Było show, a to najważniejsze. Wiesz może, że wszyscy trzej przegrani odgrywali kiedyś role Suicide’a w TNA?
PH: Teraz już wiem, bo mi to powiedziałeś. Ciekawe kiedy się do wiemy kto kryje się pod maską tym razem.
DR: Na pewno zawodnik, który jest świetnie wyszkolony no i ma sporo doświadczenie. Arato nie pozwolił, by na to. Może nawet to on jest osobą, która nosi kostium Suicide’a!!
PH: Znowu się podniecasz bezsensownie. Jeszcze Ci pikawa podskoczy… To nie mógł być Arato z paru powodów. Po pierwsze, Arato ma inną posturę ciała no i jest niższy, a po drugie Brix nie zna takich ciosów, a sam widziałem jak był kontuzjowany, więc na 100% to nie on.
DR: No może masz racje, ale było by ciekawie, gdyby moje przypuszczenia okazały się prawdziwe.
PH: Kończ waść, wstydu oszczędź. Znasz to powiedzenie?
DR: … Przenieśmy się na backstage…

Maria wraz z kamerzystą spotykają Dudley Boyz’ów. Maria lekko się uśmiecha i już zaczyna wywiad.

MK: Cześć. Nie wiem czy mnie znacie, więc się przedstawię. Jestem Maria i przeprowadzam wywiady, zgodzicie się udzielić mi jednego?
BD: Pewnie.
DD: Czemu nie.
MK: To świetnie. Jak się czujecie na zapleczu ExI?
DD: Jest tu świetna atmosfera, a do tego znamy sporo wrestlerów jak na przykład AJ’a czy Kazariana.
BD: Nie ma tu żadnych wrogości i nikt się nie wywyższa nad innymi, więc nie ma mowy o kłótniach.
MK: To dobrze, że się szybko zaaklimatyzowaliście. Co sądzicie o waszej walce, która jest Main Eventem dzisiejszego show?
BD: Co do samej walki to nic nie możemy powiedzieć, ponieważ…
DD: Ona dopiero się rozegra, ale na pewno będzie ona świetnym widowiskiem, bo występują w niej dwa jak nie trzy świetne Tag Teamy.
MK: No tak, przecież jesteście chodzącą historią Tag Team’ów, a MCMG to przyszłość tego rodzaju walk. Znacie ich dobrze z TNA, a domyślacie się kto jest tajemniczym Tag Team’em?
DD: Tak naprawdę to może być każdy wrestler.
BD: Widzieliśmy tu sporo zawodników z WTF, więc może to oni będą to nią niespodzianką, jednak nas to nie interesuje, bo my tu przyjechaliśmy, by wygrać!

Dudley Boyz odchodzą, a Maria pokazuje rękoma, że nie wie co robić, po czym znów jesteśmy przy komentatorach.

DR: No mamy pierwszy nabytki z WTF. Z tego co wiem Paul to dobrze znasz tych panów. Mieli oni nawet pasy ECW i to aż 8 krotnie!
PH: Tak to prawda. Stare dobre czasy… Szkoda, że już nie ma czegoś takiego jak ECW.
DR: A co z CZW?
PH: Tam to jest całkiem inna polityka nie to co w ECW za mojego panowania. To my byliśmy lata świetlne przed WWF i WCW i to my narzucaliśmy pogląd na Extreme i Hardcore.
DR: No tak, ale to jednak was zgubiło, ponieważ nie tylko na dorosłych uda się zdobyć pieniądze.
PH: Może masz racje…
DR: Jednak w TWF jest pas Extreme co o tym pomyśle sądzisz?
PH: Nie widziałem tu jeszcze ani jednej walki Hardcorowej, więc nie będę nic tu mówił, bo już teraz bym zjebał Brixa za…
DR: Właśnie teraz przed nami walka w stypulacji First Blood Match!

[b]

First Blood Match
Austin Aries vs Dolph Ziggler

końcówka walki

Zawodnicy są po za ringiem, a w natarciu jest Ziggler, który trzyma krzesło w dłoniach i czeka, aż jego rywal wstanie. Dolph bierze zamach i trafia w… metalową część narożnika! The Violator puszcza krzesło, a jego przeciwnik już bierze krótki rozbieg i mamy Spinning Wheel Kick. Austin podnosi mniej doświadczonego rywala, już wrzuca go do ringu, po czym od razu wchodzi na apron i wykonuje Corkscrew Splash! Aries nie czeka i pokazuje nam małą cząstkę swoich umiejętności wykonując No Hands Lionsault! Dolph zwija się z bólu, ale nie ma on czasu na użalania się nad sobą, bo jego przeciwnik już podnosi go, po czym mamy Irish Whip do narożnika, a zaraz po nim Runing Corner Dropkick. Jednak nie! Ziggler w porę odsunął się i od razu wykonuje Fireman's Carry Gutbuster! Austin jest w opałach, bo już otrzymuje serie Jumping Elbow Dropów. Dolph w swoim stylu tauntuje, po czym widzimy Standing Moonstault w jego wykonaniu! Ziggler bierze po raz kolejny krzesło i czeka, aż jego rywal wstanie. Aries podnosi się, ale gdy się odwraca od razu częstuje przeciwnika Dropkickiem w krzesło, które uderza w głowę Dolpha, ten od razu sprawdza czy nie krwawi, lecz nic takiego się nie dzieje, jednak nie dane jest mu się cieszyć, bo już otrzymuje Discus Elbow Smash, po którym pada na ziemie. Austin nie czeka i jeszcze podnosi swojego rywala, po czym wykonuje mu Crucifx Driver. Aries spogląda na Ziggler, wchodzi na narożnik i Frog Splash connect. Fani nagradzają byłego mistrza ROH oklaskami, a my mamy obraz z kamery z zaplecza gdzie walkę tą ogląda z niepokojem Maria, którą stara się pocieszyć Chelsea. Austin podnosi rękę w górę na znak zwycięstwa, po czym łapię swojego przeciwnika pod Suplex, ale Dolph nie daje się wynieść. Ziggler uwalnia się i odpycha rywala, który lekceważąco się do niego uśmiecha, lecz to był błąd, bo były mistrz IC częstuje go Leaping Reverse STO! Dolph odwraca rywala na plecy i sprawdza czy ten aby nie krwawi, ale nie żadnych zmian na twarzy zawodnika Indy, który jest teraz tylko lekko zamroczony. Ziggler wyczekuje ponownie na swojego przeciwnika, ale tym razem bez krzesła. Austin wstaje i mamy Zig Zag! Jednak nie! Aries złapał się lin, dzięki czemu udało mu się utrzymać na nogach, a to jego rywal uderzył z dużą siłą o matę. Były mistrz ROH poprawie sobie włosy, po czym mamy wyniesie do Suplexu, lecz on kończy to inaczej, bo wykonuje Starrbuster na krzesło! Obaj zawodnicy padają na ziemie, a sędzią zauważa, że Dolph krwawi! Mamy koniec walki, której zwycięzcą zostaje Austin Aries, który obolały schodzi z ringu.

DR: To było coś, ale walki Hardcorowe to twoja działka, więc wypowiedz się Paul.
PH: Na pewno to nie była walka Hardcorowa. Czegoś takiego Hardcore nie nazwali nawet w WWE. Był to dobry First Blood Match, ponieważ zawodnicy nie nawalali się krzesłami i chuj wie czym jak jakieś dzieci, a wykonywali efektowne akcje.
DR: Czy jednym słowem ta walki Ci się podobała?
PH: Ja nic takiego nie powiedziałem…
DR: Mów co chcesz, ale ja wiem swoje.
PH: Zamknij się, gówno mnie obchodzi co Ty wiesz, bo tak naprawdę nic nie wiesz.
DR: Dobra, spokojnie. Zobaczmy co się dzieje na zapleczu.

Kamera przenosi nas do szatni, w której do walki przygotowują się Chris Sabin i jego tag team partner, Alex Shelley. Panowie rozmawiają między sobą i wygłupiają się. Niestety nie dowiemy się o czym dokładnie rozmawiali, bo w szatni nie ma dźwiękowca. Widać natomiast po MCMG, że do dzisiejszej walki podejdą całkowicie na luzie. Nagle ktoś puka do drzwi, by po chwili do szatni wchodzi Chelsea, która mówi coś na ucho do Alex’a, który uśmiecha się w kąciku ust. Shelley odpowiada, że oczywiście się zgadza. Chris nie wiedząc o co chodzi wzrusza ramionami i wychodzi z szatni, przy czym pokazuje kamerzyście, by zostawił tą parkę na chwile sam na sam.

DR: No, widać, że Alex ma powodzenie u dziewczyn.
PH: Niestety muszę Ci przyznać rację, że Chelsea to naprawdę niezła niunia.
DR: Paul wyrażaj się. ECW było dla osób 18+, ale to nie jest ECW tylko TWF, więc opanuj się trochę.
PH: Na twoim miejscu zacząłbym zastanawiać się nad sobą.
DR: Masz mi coś do zarzucenia?
PH: Ja? Skądże znowu, ale gdybym był fanem przed telewizorem, to gdybyś zaczynał mówić zmieniałbym kanał, by nie zasnąć oczekując na następną walkę, bądź przynajmniej moją wypowiedź.
DR: Bardzo śmieszne. Ciekawe co będzie, gdy Cię wyleją stąd i znów będziesz musiał szukać pracy.
PH: Ja w przeciwieństwie do Ciebie mam multum opcji co mogę teraz robić, więc radzę Ci skończyć ten temat, bo sam się zakopujesz. No i musisz skończyć ten temat.
DR: Muszę?! Nie będziesz mi rozkazy…
PH: Musisz, bo właśnie zaczyna się następna walka. Z kim ja tu muszę pracować…

Normal Match
Matt Morgan vs AJ Styles

końcówka walki

Morgan ma inicjatywę i już biegnie na swojego rywala, Discus Clothesline connect, a po nim Guillotine Legdrop. Matt próbuje pinu, ale sędzia dolicza tylko do dwóch. Wściekły The Blueprint podnosi przeciwnika za włosy, po czym mamy Irish Whip na liny i próba Big Boot’a, ale AJ schyla się pod nogą Olbrzyma, znowu odbija się od lin, unika tym razem Clothesline’u i kontruje na Running Swinging Neckbreaker. Styles widzi, że jego rywal już się podnosi i podchodzi do lin. Morgan już jest na nogach, a The Phenomenal odbija się od drugiej liny i mamy Springboard Flying Forearm Smash, po którym Matt znowu pada na deski. AJ łapie swojego przeciwnika za nogi i stara się założyć Stylin’ Crab, ale The Blueprint odkopuje go, po czym wstaje i łapię swojego rywala za szyje. Styles próbuje się uwolnić, lecz na nic zdają się jego próby, bo już zostaje wyniesiony i mamy Chokeslam na kolano, a po chwili Chokebomb! Olbrzym pinuje. 1…2… Kick Out w ostatniej chwili! Fani szaleją na widowni, a Olbrzym wściekle „rzuca” się na arbitra i zaczyna się z nim kłócić na temat szybkości liczenia pinu. Chwile na odpoczynek wykorzystał The Phenomenal, który zdążył już wstać, dzięki czemu odbija się od lin i mamy Running Cross Body. Jednak nie! Morgan złapał swojego przeciwnika dzięki czemu ma już go na swojej łasc… Lecz AJ nie poddaje się i szybko wyrywa się złap rywala, po czym częstuje go Dropkick’iem, po którym Matt tylko się zachwiał i by nie upaść odbija się od lin, ale gdy wraca nadziewa się na kick w brzuch, lecz go zatrzymuje. Jednak to była tylko podpucha, bo Styles uśmiecha się i wykonuje Enzuigiri, po którym jego przeciwnik w końcu upada na ziemie. The Phenomenal przechodzi na apron, gdzie tauntuje i mamy Somersault Corkscrew Legdrop, lecz The Blueprint odsuwa się bliżej lin, a jego rywal z dużą siłą upada na matę. AJ zwija się z bólu, a jego przeciwnik jest na apronie skąd łapię Styles’a za włosy i od razu przechodzi do Suplex Clutch’u, by po chwili wykonać Vertical Suplex Side Slam na materace okrążające ring!! Olbrzym powoli wstaje, a po jego wyrazie twarzy widać, że coś mu się stało przy tym upadku, ale to nic w porównaniu z tym co teraz przeżywa jego rywal. Morgan podnosi swojego przeciwnika, by Irish Whipem rzucić go na stół komentatorski, a do tego dorzuca Running Big Boot’a, po którym The Phenomenal przelatuje nad stołem. Heyman krzyczy coś do swojego byłego podopiecznego, ale nie słyszymy co, bo najwidoczniej jego mikrofon musiał ulec małej usterce podczas „lotu” AJ’a. Matt kiwnął tylko głową i już wrzuca swojego rywala do ringu, a sędzia doliczył już do 8. The Blueprint jest w kwadratowym pierścieniu i teraz szykuje się do Bicycle Kick’u. I tak mamy Carbon Footprint!! Jednak nie! Styles w porę odsunął się, resztkami sił odbija się od drugiej liny i mamy Stylin' DDT, po którym jest próba pinu! 1…2… Kick Out! Fani na widowni szaleją jakby to była Main Event, ale na niego jeszcze musimy poczekać. The Phenomenal nie chce w to uwierzyć, ale on już przy pomocy lin podnosi się, lecz to samo robi jego przeciwnik. AJ jednak nie ma zamiaru się poddawać i już powala ponownie go powala dzięki swojemu charakterystycznemu Dropkick’owi. Fani dopingują Styles’a z całych sił, a on powoli przechodzi na apron, skąd wykonuje Springboard 450 Splash! Tak, więc Superman connect i mamy pin! 1…2…3! Zwycięzcą tej długiej walki zostaje AJ Styles, który trzymając się za brzuch świętuje swoje zwycięstwo. Natomiast komenatatorzy wracają na swoje miejsca, a Heyman nie może uwierzyć w to co zobaczył.

PH: Co za skończony [hmm.. taki Hardyz]! Jak można przegrać wygraną walkę?!
DR: Przykro mi Paul, że twój były podopieczny przegrał to starcie, ale tak to już jest w tym biznesie, że raz wygrywasz, a raz przegrywasz.
PH: Przestań pieprzyć Dusty. Koleś nie jest już moim podopiecznym, ale od kogoś kto był powiązany ze mną wymaga się jakiś tytułów, a on co? Kompletne zero. Po za paroma przebłyskami nic nie pokazał.
DR: Oceniasz go zbyt surowo. Moim zdaniem obaj pokazali się z dobrej strony, a Matt pokazał, że poprawił swoje umiejętności od czasów występów w TNA i WWE.
PH: Sądzę, że połowa jak nie więcej fanów na widowni jak i przed telewizorami, że Matt miał krótki okres w WWE, ale tam jedynym wyróżnieniem było bycie w stajni Lesnera.
DR: No niestety, ale nie każdy może zostać mistrzem w każdej federacji, a my miejmy nadzieje, że w TWF Matt odniesie sukces. Jednak teraz czekają nas rekl..
PH: Jakie reklamy? Extreme Impact to program bez reklam, więc teraz od razu zobaczymy zapowiedź zawodników, którzy wystąpią w pierwszym Main Evencie w historii TWF.
DR: Powiedziałeś to jakby od niechcenia.
PH: A co mam może się tym podniecać jak Micheal Cole w WWE? Weź po prostu zamknij się i oglądaj wejścia zawodników.

Triple Tag Team Match
Dudley Boyz vs ??? & ??? vs MCMG

W ringu już stoi Stacy Keibler, który trzyma w ręku mikrofon i zaprasza na ring tag teamy. Po chwili w ringu są już MCMG i Dudley Boyz, a Stacy zapowiada ostatni tag team, który do ostatniej chwili był niewiadomy.
SK: Panie i panowie. Zaraz na rampę wejdzie mierzący 183 cm i ważący 104 kg, zawodnik prosto z Orangeville w Ontario, tak więc powitajcie ogromnymi oklaskami…

“Go! If you close your eyes, Your life, a naked truth revealed”

Na rampę w koszulce bez rękawków i z wyciętą literą „C” wychodzi Captian Charisma, Christian! Christian w swoim stylu wita się z fanami i powoli zmierza ku ringowi. Po chwili zatrzymuje się tuż przy schodkach, by się rozejrzeć po fanach, ale do ringu już nie wchodzi. Widać, że nie ma pewności co do swoich rywali. Stacy widząc, że Christian już jest na swoim miejscu znów zaczyna mówić.

SK: Teraz czas na jego tag team partnera. Mierzący 182 cm i ważący 105 kg, zawodnik prosto z Winnipeg w Manitoba. Panie i panowie powitajcie…

”Break the walls down”

Spokojnym krokiem na rampę wchodzi Y2J, Chris Jericho! Nie spogląda on w ogóle w stronę fanów tylko patrzy przed siebie. Gdy staje obok Christian’a wraz z nim wchodzi do ringu, po czym spogląda na wszystkich „Hipokrytów”, a oni nagradzają go Heel Heatem. Natomiast Captain Charisma wita się z fanami po przez wypatrywanie tych w najdalszych rzędach. Po chwili jednak obaj są już gotowi do walki, a Stacy schodzi z ringu. Sędzia daje znak, by uderzyć w gongu i walka się zaczyna!