Straciłem szansę na łatwe zwycięstwo, teraz niestety muszę o nie walczyć. Miałem przeciwników w garści, jednak zepsułem to, ale czas pokazać, że wciąż jestem lepszy od tej dwójki. Obecnie byłem nieco zamroczony, jednak na tyle szybko się obudziłem, że zauważyłem pędzącego w moją stronę Rydera. Really? Ten gość myślał, że dam mu wykonać finisher? I to na mnie? O nie, tak dobrze nie będzie. Rywal wyskakiwał już w górę, miał nadzieję upaść na mnie. Cóż, trzeba zepsuć mu te plany. To źle oczywiście dla niego, bo mnie to się bardzo podoba. Szybko przewróciłem się na plecy, dzięki czemu Zack przeleciał nade mną. I właśnie o to chodziło. Szybko wykonałem sprężynkę, po której znalazłem się tuż za przeciwnikiem. Chwyciłem jego barki, wskoczyłem na plecy i już po chwili przeciwnik przeleciał nade mną i uderzył w matę, a to za sprawą Reverse Frankensteiner'a.

Kosztowało mnie to wiele wysiłku, dlatego leżałem na macie odpoczywając i łapiąc oddech jednocześnie. Cóż, wróciłem...

O yeah! Znowu na fali! Nikt nie odbierze mi już mojego zwycięstwa. O tym co potrafię przekonał się już Ryder, teraz przyszedł czas na Monstera. Swoją drogą ciekawy ringname. Z taką twarzą... Cóż, nie ważne, liczy się tylko to, co na ringu. Zacząłem klaskać w dłonie, co załapała publika. Już za chwilę przekonają się, co potrafię. Pędem ruszyłem w stronę lin, odbiłem się od nich, po czym wykonałem gwiazdę. Następnie nogami dotknąłem maty tuż przed linami, co pozwoliło mi nad nimi przelecieć. Mamy wspaniały Backflip ponad górną liną i już po chwili lądowanie na rywalu. Monster pod wpływem uderzenia przewrócił się, ja zaś szybko wstałem i uniosłem rękę, pokazując kto tutaj rządzi. Piękna Plancha, ale nie wolno się dziwić. Jestem wspaniały.

Ej mam takie pytanko jak mogę przyjąć Plancha za ring jak byłem w ringu ?

Jak nie dostane kontry przed F to używam um... ;p

Sytuacja nie jest najlepsza, lecz dam rade przecież wygrałem w tej chwili pojedynek psychiczny po tym jak przerwałem pin, toteż trzeba się jeszcze bardziej skoncentrować, bo opuściłem się za bardzo w tej walce. W ringu jest nas trzech, każdy jest na maxa skupiony i pewny siebie, jednak nie boje się ich nawet trochę. Ruszyłem więc na Heliosa z serią low kicków w jego piszczele, czym chcę go spowolnić w walce a tym bardziej osłabić, by w kolejnej części walki nie mógł swobodnie się poruszać tak jak może to robić obecnie. Helios złapał się za nogi a ja postanawiam to wykorzystać, więc szybko chwytam jego ręke w wrist lock, po którym rzucam go na mate mocnym snapmarem na zakończenie odbijając się jeszcze od lin kopiąc w twarz rywala mocnym uderzeniem. Helios leży na macie, więc zostawiam go i biorę się za Monstera.

Od ostatniej akcji trochę czasu mineło, jednak Helios cały czas dochodzi do siebie a ja uważnie przyglądam się Monsterowi stoi w narożniku, z którego lada chwila zbliżam się w stronę swojego przeciwnika. Wskakuje na niego kolanami, by po chwili wykonać Facewash! Akcja widocznie osłabiła moje rywal, toteż jestem gotowy do wykonania tego ostatecznego ataku, jednak i tym razem rywal wstał na nogi. Chciałem ponownie wykonać clothesline, jednak w ostatniej chwili się zatrzymałem przed przeciwnikiem, który nie wiedział o co chodzi, więc wykorzystałem jego nieuwage i kopnąłem go w brzuch. Monster po raz kolejny oberwał, jednak ja dopiero się rozkręcam i mając w głowie kolejną akcje łapie rywala w przekombinowany sposób, po czym wykonuje solidny DDT Clutch.

Publiczność reaguje wielkim buczeniem na moje wyczyny. Jednak mi odpowiada obecna sytuacja w walce. Do głowy tymczasem wpadł mi bardzo dobry pomysł, który zamierzam spełnić w tej chwili. Po raz kolejny podnosze osłabionego Monstera a po chwili wykonuje mu irish whip w narożnik, po którym ten wraca w moją stronę. A jako, że jestem zwinny biorę rozpęd i wykonuje Rough Ryder! Po którym przypinam!
1...
2...

Używam UM Break the Pin ( JAKBY CO )

Ja kto możliwe? Byłem już tak blisko zwycięstwa, a mimo to Zack odbił. Mój finisher po raz pierwszy mnie zawiódł. Nie mogłem w to uwierzyć, jednak wiedziałem, że nie mogę teraz zawracać sobie tym głowy. Mój plan sprawdzał się jak na razie perfekcyjnie. Niestety końcowe wykonanie zawiodło, ale mnie to nie zdemotywowało. Dalej byłem tym lepszym i musiałem to wykorzystać. Jak na razie byłem w najdogodniejszej sytuacji, bo jako jedyny stałem pewnie na nogach. Przewidziałem co mogło się stać w najbliższych sekundach, więc zająłem swoje miejsce zaraz przed Ryderem. Przewidywania się spełniły, bo zaraz po tym, jak Monster znalazł się w ringu, zauważyłem w jego oczach chęć rozszarpania mnie na strzępy. I właśnie o to chodziło! Rywal pędem udał się w moją stronę, a ja wykorzystałem to i chwilę przed tym, gdy miał mnie trafić, odsunąłem się i Monster zdeżył się z Zackiem. O yeah! Ryder wypadł za ring i z impetem trzasnął o podłogę. Na polu bitwy zostałem już tylko ja i Monster. Obaj mieliśmy głód na zwycięstwo i obaj musieliśmy się postarać. Jednak jak na razie miałem przewagę. Jaką? Po uderzeniu w drugiego z rywali, potwór był nieco... Jak by to ująć, uśpiony? Tak, myślę, że to dobre słowo. Jak na razie on mi nie zagrażał, a ja mu wręcz przeciwnie. Obróciłem się do jego pleców. O to mi właśnie chodziło! Idealna pozycja do ataku. Wyskoczyłem w górę, w powietrzu pochwyciłem rywala za głowę, a następnie pociągnąłem za sobą na matę, przez co Monster z potężną siłą wbił się w ring. Cała akcja zwała się Rickrack, a była tylko poprzedzeniem katastrofy, jaka za chwilę nadciągnie. Chwyciłem rywala, po czym zaciągnąłem bliżej narożnika. Wiedziałem już, że 630-tka może mnie zawieść, więc postanowiłem postawić na zupełnie inny ruch. Podszedłem do narożnika, a chwile później rozejrzałem się po arenie. Widziałem wszystkich tych fanów, którzy przyszli tutaj dla rozrywki i emocji. Zapewnię je im. Wspiąłem się szybko na narożnik, po czym dokładnie się przygotowałem. Ostatni raz spojrzałem, czy Ryder mi nie zagraża, po czym wykonałem ten ryzykowny cios. Cios, który ja zwę Heliocentricity. Idealny Shooting Star Press! Wylądowałem na rywalu i wiedziałem już, że to ja wygrywam. Teraz tylko sędzia uderzy w matę trzykrotnie, a moje imię będzie na ustach wszystkich...