Powalczę jako M.V.P
_____________________________________________________________________________________________

... Nuda przebiegała przez halę. Szelesty, mlaski i pomruki słychać było dość dosadnie, aby tego nie dostrzec. Dzisiejsze Crossfire miejsce miało w Ameryce jak zresztą zwykle. Dźwięki owe zniechęcały miliony telewidzów od zostania przed teleodbiornikami. Warto jednak znieść owe katorgi dla następnego segment show. Albowiem fani połączyć się mieli w jedną rodzinę, aby jednogłośnym "boo" wygonić z hali mężczyznę już w niemłodzieńczym wieku, którego imię to Paul Heyman. Odrzucając swe fast-foody, kubki plastikowe i wszelkiego rodzaju smartphone'y połączyli się w jedno, aby tylko dokuczyć nie lada strategowi.... Adwokat, typowym dla siebie, szarmanckim krokiem opuścił jeszcze nudniejszy backstage ostając na samej krawędzi rampy prowadzącej do kwadratowego pierścienia. Ukazał mały przedmiot w postaci mikrofonu w swej dłoni. Co jawnie jakiś monolog nam sygnalizowało...



Paul Heyman: Panie i Panowie, nazywam się Paul Heyman. Przybyłem tutaj, aby w tą piękną noc przedstawić człowieka, który dzięki swemu nieprzeciętnemu talentowi i memu strategicznemu umysłowi zasiądzie na samym szczycie tej federacji. Pozwólcie, że przedstawię wam człowieka, który odrzucił wasze prostacki urok i odrodził się niczym feniks z popiołów. Człowieka, który odrodził się jako nowy Paul Heyman Guy!. Panie i Panowie, chłopcy i dziewczęta bez dalszego zbędnego przedłużania przedstawiam wam... Moje Klienta, jedynego w historii zawodnika z V.I.P List, Najwyżej Opłacalnego Sportowca w historii!.... Oto Monetel Vontavious Porter!... M! .. V! .. P! ..




... Ów gorąca zapowiedź już tylko potwierdzenia czekała w "obrazie". Bowiem przy niesamowicie obfitej negatywnej reakcji publiki oraz bitach muzyki wejściowej na rampie pojawił się sam zainteresowany. Sam Montel Vontavious Porter, zbliżył się do swego dobrodzieja i przyjacielskim uściskiem dłoni witając się zamienił kilka zdań, być może obmyślając taktykę a może tylko dziękując za ciepłe słowa. Tego niestety nie dowie się chyba nikt. Mężczyźni po wymienieniu tych kilku słów udali się w dół wcześniej wspomnianej pochylni kierując się wzdłuż niej do ringu. Nim jednak do niego zawitali, Montel przystał dosłownie metr przed konstrukcją i przy geście wskazującym Paula, obił swe ręce mocno o podłoże i rozłożył typowym dla siebie ruchem na boki. Eksponując swe ciało na tle wspaniałych efektów pirotechnicznych, po czym stawiając kilka kroków przed siebie wspiął się po stalowych schodkach wraz ze swym Menadżerem i postawił pierwszą stopę u wnętrza pierścienia. Tam, zostawiając na chwilę swego towarzysza w samotności dokonał czegoś irracjonalnego dla fanów LoW otóż Montel zamiast skierować się ku linom i zamarkować rzut piłką do kosza, wspiął się na pobliski corner. Gdzie to zdejmując część odzienia w postaci koszulki dopiero wykonał ów wspomniany gest jednakże nie kierując przedmiotu w publiczność a na obrzeża ringowe skąd zabrali ją techniczni. Wieńcząc złośliwość jakiej się dopuścił śmiechem. A następnie zstąpił na śnieżnobiałą matę, przystanął obok Heymana doglądając przeciwnika...

Ostatnio edytowany przez eronics (2014-08-19 17:26:56)

*Jako M.V.P piszę

"Druga Twarz?" - Postawiwszy pierwsze kroki w pierścieniu, odszedłem do narożnika w bezpieczne miejsce albowiem ogarnął mnie niemały szok. Jeszcze ostatnimi czasy, dobrze zachowujący się Zack, ulubieńcem był publiki. Nie ukrywam, wraz z mym towarzyszem popadliśmy w zdumienie. Może zupełnie jak ja odkrył na nowo swe prawdziwe powołanie?. Nie zrozumcie mnie źle, sprawki lub prywatne życie rywala doprawdy nie interesowały mnie bardziej niż obicie jego krzywego już pyska. Tak.. Przypominał on psa. Być może nie całościowym wyglądałem, aczkolwiek charakter jego wybrukowany był dziwnymi anegdotami zaplatanymi z niedojrzałością... To było kiedyś, dziś jest dzisiaj, może zmądrzał?.. Tak czy inaczej czas nie pozwolił mu na ogromny dodatek inteligencji, przynajmniej nie jest jeszcze tak inteligentny jak moja osoba... Niemal jak z sideł zamyśleń uwolniono mnie... Metaliczny dźwięk gongu przeszył moje najskrytsze przemyślenia. Tiki nerwowe dawały się poznać, albowiem potrząsnąłem lekko głową... Niemal tak samo jak obudziłbym się ze środka koszmaru. Mniemam zaskoczenie dopadło Rydera po usłyszeniu z moich ust, owych słów- "Chodź no krzywa mordo!..", albowiem charakter mój jeszcze do niedawna przemawiał zupełnie inaczej. Nie liczy się poznawanie mych myśli. Wróćmy do przypadku niedoszłego celebryty, który próbował zniszczyć moją drogę przez życie usłaną przecież różami od początku do końca (być może). Skrzywiwszy swą i tak już  szpetną facjatę, Zack począł myśleć na pozór głęboko. Być może kminił nad strategią dzisiejszej batalii, a może tylko dopatrywał się prawdy w swojej dennej osobie?... To się wtedy nie liczyło. Czas to pieniądz, a pieniądz to szczęście, więc nic nie pozostało mi innego jak skrzywić mu resztę ciała. "Hej ho, gnido do mnie!." złapać dał się głupek na pułapkę niczym małe dziecko, a być może i zwierzę. Natychmiast podleciał do mej osoby, jak piesek na zawołanie przez swego pana.. Pasował mi taki układ. Perfekcyjnie przyjmując pozycję do ostrzału, potężny gut kick inkasując, wysłał sam siebie niemal do kostnicy Tilt-a-whirl DDT nie kontrując..

Edit: literówka

Ostatnio edytowany przez eronics (2014-08-19 22:02:08)

W gimmick obaj panowie wczuliście się dobrze, żeby nie powiedzieć bardzo dobrze. Po swojemu zaprojektowaliście byt swojej postaci no i to się chwali, ponieważ dajecie sobie z tym radę. Co do postów, u eronicsa wystąpiło wyjątkowe bogactwo słów, lecz to jest "kto ładniej", więc jak dla mnie było trochę zbyt mało akcji, a za dużo opisu emocji. W KŁ chodzi o bitwę, nie o odczucia. Z kolei freeks zrobił to, co do niego należało. Post równomiernie podzielony względem akcji oraz emocji, więc to jest na plus. Znalazłem tutaj wprawdzie powtórzenie. Bodajże słowo "ruszy" zostało użyte w jednym zdaniu dwukrotnie. Mogłeś je zastąpić jakimś innym, no ale mniejsza. To tylko sparing. Eronics: "Jeszcze ostatnimi czasy, dobrze zachowujący się Zack, ulubieńcem był publiki". Nie wiem, czy to jest celowo, czy też nie, ale składnia w tym zdaniu leży. Według mnie, powinno być: "był ulubieńcem publiki". Po za tym, do niczego nie mogę się przyczepić i wybieram post Zacka Ryder'a, który po swoim Tornado DDT przejmuje inicjatywę i może dalej atakować.

O tak! Dokładnie o to mi chodziło w końcu nie było innej opcji przecież to ja jestem najlepszy. Po pierwszej udanej akcji wstaję i odchodzę do narożnika, z którego wykonane było owe DDT. Czuję się świetnie, a anty-doping pobudza mnie do szybszego i skuteczniejszego działania. Jestem już tak nakręcony, że w każdej chwili mogę eksplodować, lecz sztuką, która posiadają najlepsi wojownicy jest opanowanie, ponieważ jej brak może być zgubny. M.V.P. powoli podnosi się z maty. Gdy już wstał podchodzę do niego i spokojnie ale silnie wyprowadzam punch w jego żebra. To musiało boleć wystarczyło zobaczyć jego reakcję. Za to powinien dostać nagrodę "Najszybciej zginającego się zawodnika". Rywal wciąż zgięty w pół, a ja kopie go w twarz by się wyprostował. Odsuwam się na krok i zdecydowanym ruchem zachęcam go do podejścia. Jednak on odsuwa się, lecz ja i tak znalazłem na tyle miejsca, aby znów powalić go na ziemię. Robię bardzo zdecydowany krok do przodu, a od razu po tym na jego głowie ląduje Roundhouse Kick[NM]. Po tej akcji nie zostaje mi nic innego jak przeciągnąć go na środek i zapiąć Spider Twist [SUB].

... Źle było, to ta gnida inicjatywę musiała przejać? Paul rację miał z pozami, które wykonywał raz po raz. Za głowę łapiąc się do zrozumienia mi dał, iż należy zacząć wygrywać... Do cholery, przecież to ja tu jestem Paul Heyman Guyem, a skoro nim jestem to takczy inaczej powinienem zmasakrować tego psa. Ma lewa ręka zablokowana była lekko. Wyślizgnąłem ją spod lewej ręki rywala, która znajdowała się pod moją głową. Ręka została uwolniona, a droga do łba tego konia była najbliższa z najbliższych jakie mogłem sobie wykreować. Niedługo się zastanawiając potężne uderzenie w nos Zacka wyprowadziłem. Sprawiło to niesamowity ból u rywala, więc nakrył się lekko rękoma, a nogi rozluźnił ponieważ myślał tylko o bólu. Ręką lewą przyblokowałem ciało jego w okolicach mostku, pozwoliło mi to na szybkie prześlizgnięcie się w bok. Z tamtej pozycji zabrałem już rękę, ponieważ zapiałem bodyscissors... Ryder rzucał się, ale został skarcony uderzeniem w okolice skroni,  Sleeper Hold With Bodyscissors* zapięte! Sytuacja zmieniła się diametralnie. "Klep, cholero!..."

*- UM. Unbreakable Lock

*M.V.P .Ja piszę jako MVP stylem w pół poetyckim a jako Drew, piszę normalnie xd

... Sytuacja wyglądała już dobrze dość. Ten pies, niedlługo uchwyt odpuści... Nadzieja jest daremna Zackuś. Czyli reasumujàc, ręce me są prawie wolne, tylko jedna tkwi pod nogą rywala, to wróży bardzo dobrze. Jedną nogą zaś, ta cholera dociska mą głowę, to jeszcze lepiej! Dlaczego?  A no dlatego, że siły całe skupiłem w swym ciele i nogi Rydera przygniotłem ciężarem swym, w jego stronę je odginając. W sposób ten powstał pin, zwany School Boy'em . Sędzia liczył, 1...2... Zack musiał odkopać bój zaczyna się od nowa.

Jak to się mogło stać? Ten nieudacznik wydostał się z mojej dźwigni. Szybko wstaję, lecz nie mogę zaatakować, ponieważ muszę złapać głębszy oddech i powoli dobić rywala. Przeciwnik bardzo powoli podnosi się z maty.Wstał, a ja żądny jego krwi podbiegam do niego i trafiam go clotheslinem w tył głowy. Wylądował nosem na podłodze. Dokładnie o to mi chodziło by wywołać u niego największy możliwy ból oczywiście po to by przypomnieć kto jest tutaj najlepszy. Spokojnie odchodzę do narożnika gdzie opieram się i słucham kolejnego już heel heatu na moją cześć. Ci ludzie, którzy nic nie osiągnęli buczą na mnie, ponieważ są tak głupi, że nawet nie rozumieją po co ja tutaj jestem. Oczywiście ja jestem po to by zdominować słabych i dać przykład ludziom, którzy mają czas zmienić coś w swoim życiu. Niestety osób, które mnie słuchają nie ma, a dlaczego? To proste społeczeństwo jest na tyle głupie, że nie rozumieją mojej potęgi. Tak samo jest z jeszcze leżącym rywalem skończył tak, a przecież moglibyśmy w tym samym czasie walczyć razem przeciwko dwóm innym niespecjalizującym się w myśleniu osobnikami. No cóż tak to już jest gdy nie myśli się w młodości, a konsekwencje odczuwa się do końca swoich dni. Widząc, że nędzna postać MR.3.0.5 podnosi się z maty ja kończę swoje zamysły i ruszam na środek ringu gotowy i naładowany energią. Przeciwnik doskakuje do mnie i wymusza na mnie klincz, który jednak przegrywa dość szybko. Po przepchnięciu go do narożnika wyprowadzam serię punchy w jego głowę i odchodzę na parę kroków. Stoję i widzę w jego oczach strach i złość zresztą kto by się nie bał tak wspaniałego zawodnika jak ja? Złość prawdopodobnie wywołana jest przez to, że nie może on już naprawić błędów przeszłości, za które płaci teraz własnym cierpieniem. Rywal szybko rzuca się na mnie, lecz szybciej niż on cokolwiek zdąży zrobić wyprowadzam Japanese Armdrag[NM]. Powalonego oponenta pozostawiam na środku ringu.